Thursday, October 4, 2012

Jodoh can be funny sometimes: Part 8~

Ketukan bertalu di pintu dibiarkan sepi. Bukan sekali tapi ada la dalam lebih sepuluh kali.

Eh, tido kebende minah ni. Tadi beria suruh aku datang bilik dia, ajak gosip. Ni aku ketuk taknak bukak pulak dah.

"Yiying... Assalamualaikum. Yiying..." (baca dalam nada bagi salam kat rumah orang)

"Oit Qis!"

Pantas kepalanya ditelengkan tepat pada arah suara yang memanggil. Berapa kali entah ucapan sorry terluah dari bibir gadis tersebut. Qistina ukir senyum manis, sikit pun tak timbul rasa marah.

"Aku pi bilik Velma sat tadi. Aku lupa sungguh aku suruh hang mai bilik aku, tu yang aku duk lepak lama. Sorry noo..." ujar Yiying sambil terkocoh-kacah membuka pintu bilik yang berkunci.

"Takpa la Ying. Hang bukan taktaw aku ni pesen setia." Qistina cuba berlawak bagi menenangkan perasaan bersalah Yiying yang kelupaan.

"Amboi. Dok masuk lif tekan sendiri ka?" Dia dah boleh mula membalas lawak Qistina. "Jemputlah masuk. Sorry, bersepah sikit. Biasalah, bilik bujang."

Pecah ketawa kedua-duanya.

"Hang nak minum apa? Air gas boleh?"

"Takmau aku. Aku diet. Bagi skyjuice sudahlah." 

Sengih kerang terpamer cantik di bibir Qistina.

"Haaa apa cerita Ying?" tanya Qistina selajur punggungnya mencecah birai katil Yiying.

"Amboi, tak sabaq hang nooo..." usiknya sambil menghulurkan segelas air kosong.

Dia pantas melabuhkan punggungnya di sebelah Qistina.

"Lagu ni, Qis..." Pandangan Qistina tepat merenung anak mata Yiying. "Eh hang ni. Jangan renung aku lagu tu. Besaq sangat mata hang. Rasa nak cungkil."

Pecah ketawa Qistina. Terus pandangannya ditala ke luar tingkap bilik.

"Bongoklah hang ni, Ying. Dah mata aku memang besaq, nak buat lagu mana. Yelah yelah. Aku tutup mata la eh."

"Huish janganlah sampai tutup mata. Hang redupkan ja pandangan hang tu."

"Kemaen nak redup-redup bagai. Eh, cepatlah. Tak payah nak kona sana kona sini sangat."

Yiying sengih sumbing.

"Lagu ni, Qis... Hujung minggu ni aku ingat nak bawak hang balik kampung aku, ada kenduri kakak aku. Bukan apa. Mak aku tu nak sangat hang ikut aku balik."

"Mak hang?"

"Taklah. Mak hang."


"Kejadah mak aku. Mak hang la."


"Haaa la. Mak aku la. Takkan mak hang pulak. Hang ni pun..."


Qistina betulkan letak duduk cekak di kepalanya sambil gelak besar. We, love to state the obvious after all.

"Awatnya mak hang nak aku ikut hang balik? Hang cerita apa pasai aku?"


"Aku ceritalah, aku ada sorang kawan ni, cantik, single, baik, lemah lembut, berbudi pekerti, solehah..."


"Ah sudah sudah. Pui semua tu. Hang tak rasa bersalah ka tipu mak hang banyak-banyak lagu tu?"


"Bersalah jugak. Sebab tu aku nak kena bawak hang balik, biaq orang tua tu nengok dengan mata kepala sendiri."

"Banyaklah hang. Tengoklah dulu macam mana. Kalau free, insyaAllah boleh ja. K la, aku ada reja nak buat sebenarnya ni. Nanti kita sambung borak lagi eh." Qistina sudah mula mengangkat punggungnya meminta diri untuk pulang ke bilik.

"Qis!"

Dia menoleh.


"Abang aku kirim salam. Dia kata hang comel."


"Abang hang? Bila masa pulak dia jumpa aku?"


"Dalam gambaq?"

"Kejadah. Tu ilusi optik."


"Aku taw."


"Siot."


No comments: